"Op deze manier blijf ik toch nog verbonden met de zorg”
Het verhaal van Monique Kragt (X)
2025 - Lees hier het verhaal van Monique Kragt, opgetekend door vrijwilligster Ine Wolters.
Monique is al sinds 2011 verbonden aan SGL. Eerst was ze jarenlang beroepskracht binnen WBC Heerlen, met alle taken die daarbij hoorden. Na een periode van ziekte en beperkingen kon dit niet meer en is ze nu als vrijwilliger verbonden aan dit WBC, om toch nog op haar manier verbonden te blijven met de zorg.
Elke donderdagmiddag gaat ze wandelen met Eric. Eric is blind (hij kan alleen licht en donker waarnemen) en gebruikt een blindenstok. Desondanks valt het Monique vaak op dat hem geen voorrang wordt verleend in het verkeer en dat er überhaupt weinig rekening wordt gehouden met mensen met een beperking.
Ze heeft Eric de routes leren lopen naar huisarts, tandarts en zijn vrijwilligerswerk, allemaal in de buurt van zijn thuis. Dat maakt hem minder afhankelijk van begeleiding en zelfstandiger om zelf op pad te gaan.
Monique is getrouwd met Cor en heeft twee zonen die nog bij hen thuis wonen. Haar hobby’s zijn wandelen, lezen, tuinieren in haar tuin en volkstuin, en tv kijken. Ook hier voelde ik de warmte en hartelijkheid die zo goed van pas komt in een groep bewoners.
Nadat ik foto’s had genomen – met toestemming van alle geportretteerden – en met op de achtergrond vrolijke pianomuziek van Eric, nam ik afscheid. Weer een ervaring en een verhaal rijker.
De verhalen van Petra en Monique zijn een prachtig voorbeeld van de waarde die vrijwilligers brengen binnen SGL. Met hun aandacht, humor en betrokkenheid maken zij echt verschil in het leven van bewoners. Verhalen als die van hen laten zien hoe onmisbaar vrijwilligers zijn en hoeveel rijkdom zij bijdragen aan kwaliteit van leven.