"Ik wil verder met wat wél mogelijk is"
Het verhaal van Rachel Valkenburg (26)
2019 - Op vierjarige leeftijd werd bij Rachel Valkenburg een hersentumor ontdekt op de kruising van de oogzenuw. Inmiddels is Rachel 26 jaar en is zij zeer slechtziend; met haar linkeroog ziet ze nog voor twee procent en met haar rechteroog ziet ze niets meer. Als gevolg van diverse bestralingen en operaties heeft Rachel ook hersenletsel.
“Ik ben begonnen met ‘Op eigen benen’ – het programma van Hersenz voor jongvolwassenen - omdat ik graag met lotgenoten in contact wilde komen. Ook wilde ik weten hoe ik een zo normaal mogelijk leven kan leiden met mijn hersenletsel. In de eerste Hersenz module voor jongvolwassenen ‘Dit ben ik’ heb ik vooral gewerkt aan mijn zelfbeeld. Ik wilde me zelfverzekerder voelen en mezelf complimenten kunnen geven. Ik ben er heel trots op dat ik daarin veel heb bereikt. Ik voel me sterker en ben minder onzeker. Wat me vooral geholpen heeft is de herkenning bij lotgenoten. In verband met mijn vermoeidheid moet ik bijvoorbeeld slapen tussen de middag. Ik vergeleek mezelf altijd met de jongeren waarmee ik op school heb gezeten. Dan voelde ik me soms echt raar. ‘Waarom moet ik zoveel slapen, ik ben toch geen bejaarde’. Nu weet ik dat leeftijdgenoten met hersenletsel ook veel moeten rusten. Ik spiegelde mezelf eigenlijk altijd aan de verkeerde groep. Want ik ben dus echt niet de enige die met dat probleem te maken heeft! En dan is het ook fijn om met elkaar tips en oplossingen uit te wisselen.”
“Ook mijn moeder, broertje en zusje zijn betrokken bij ‘Op eigen benen’. Mijn moeder doet mee aan de oudermodule en mijn broertje en zusje waren erbij toen we het kwaliteitenspel hebben gespeeld. Dat is fijn, het helpt om elkaar beter te begrijpen. Ik heb nog niet echt een idee over mijn toekomst maar ik wil uitzoeken of zelfstandig wonen een optie is. Ik weet dat er veel níet mogelijk is maar ik wil uitvinden wat wél mogelijk is en daarmee verder gaan.” Deze positieve instelling geeft ze ook graag door aan lotgenoten.
Ik wil ‘Op eigen benen’ zeker aanraden aan andere jongeren met hersenletsel. Het is fijn om lotgenoten te ontmoeten, van elkaar te leren en te weten dat je niet de enige bent die met dit soort problemen zit. Meedoen helpt je echt verder!”
Bron: www.hersenz.nl